Talulabelle
maandag 2 november 2020
De stoelendans rondom de bankjes in het park zijn vermakelijk. Loop je snel en let je goed op? Dan ben je spekkoper. Heb je een hete koffie ‘to go’ een zware boodschappentas of een rollator? Dan moet je mazzel hebben. Zaterdagmiddag en de zon schijnt uitbundig, geen haast. In ons dorp woont een opvallende verschijning. We schatten haar rond de 80 en ze is altijd feestelijk gekleed, kleurig en meestal ‘ton sur ton’. Helemaal fuchsia roze, pastel groen, helemaal roomwit, nooit zwart. Vroeger liepen kilometers ze samen, zij en haar man. Om fit te blijven, om er even uit te zijn. Sinds hij er niet meer is loopt ze alleen. In het park rust ze uit, precies op de helft van haar wandeling. Als ze aan komt schuifelen staat er een groepje jongens op. “Gaat u maar zitten mevrouw…” Ze bedankt uitbundig en kijkt tevreden om zich heen. We maken op afstand een praatje. “Wat ziet U er kleurig uit” roepen we haar toe, Ze verstaat het net en knikt vrolijk. “Kind het is zo’n sombere tijd voor jullie, we moeten er maar wat van maken toch?” We knikken instemmend. “Heeft U altijd zin in een mooi pak? Of laat U ’t ook wel eens koud wat U draagt?” Ze verteld over de donkere tijd nadat haar man overleed. “Hij zei altijd tegen me ‘zorg dat je niet gaat verpieteren als ik er straks niet meer ben’. In mijn geval betekent dat elke dag even onder de mensen, een mooie lippenstift en een grote glimlach. Mijn dochter moppert over thuiswerken en joggingpakken, begrijp ik niks van. Ik ben altijd thuis, zou toch niet fraai zijn als ik alleen nog maar huispakken droeg?” We vertellen haar over onze Talulabelle lijfspreuk ‘draagt haar zondagse jurk op woensdag..’ De pret schiet in haar ogen “Enig!!” Ze pakt een papiertje uit haar tas, een pen uit haar jaszak. “Zo’n mooie gedachte verdiend het om bewaard te worden..” Als we verder lopen stopt ze het briefje weg en steekt ze haar duim op. Mooi hoor ❤️ #talulabelle #wrapdress #slowlife #colourful #colors #storytelling #polkadots #golden